We worden weer een meerkampvereniging!

Na de overweldigende resultaten tijdens de competitiefinale viel er niet lang na te genieten. Immers, voor 7 C-mannen en 2 D-meiden stond een weekend later alweer de CD-meerkampfinale op het programma. De meest veelzijdige discipline van onze sport en voor velen daarom ook de mooiste. Met de grootste opkomst van alle verenigingen uit het land wisten we in ieder geval zeker dat het onveilig zou worden in Zoetermeer. Onveilig voor legendarische prestaties. We nemen ze even 1 voor 1 met u door, in willekeurige volgorde.

Nikki Taag: Kwam als laatste de finale in en dan is de opdracht heel simpel. Alles wat je hoger eindigt dan dat je er in komt is steengoed. Maar daar bleef het niet bij. Nikki draaide een geweldige 6-kamp met de langverwachte 3-pas bij de horde, een geweldige uithaal bij het speerwerpen, uitstekend hoog en verspringen en een kogel die ver landde, maar helaas net buiten de sector. En een 600 meter kan je aan Nikki wel overlaten. Resultaat, met stip van 36 naar 32 en een nieuw PR. Dan ben je met recht een baas.

Robina Negenman: Nadat een verzoek aan de organisatie om discuswerpen aan de meerkamp toe te voeogen werd afgewezen, dacht Robina; dan doen we het toch lekker met de 6 bestaande onderdelen. En zo geschiedde. Robina is niet op 1 slecht onderdeel te betrappen en is dan ook met recht een echte meerkampster. Vanaf de horde draaide ze bovenin mee in het klassement en na PR’s bij hoog, ver, speer en kogel ging ze als derde de afsluitende 600 meter in! En dan is het rekenen geblazen. Hoe hard lopen de meiden die 4 en 5 staan op de 600 meter? Zenuwen zijn er altijd voor het afsluitende onderdeel, maar die werden voor de toeschouwers na 50 meter al een stuk minder toen bleek dat Robina mentaal een voorsprong had op haar naaste concurrenten. Die wisten dat Robina die bronzen plak nooit van haar leven meer uit handen ging geven. Dat gebeurde dan ook niet en met een geweldig puntentotaal staat het CR bij de meiden D voorlopig in de boeken. Twee helden dus, Robina Negenman en Nikki Taag.

Boris Hoogervorst: Mocht u zich het vorige stukje nog herinneren. Boris zijn lichaam werkt niet mee. Eeuwig zonde, want atletieken kan hij als de beste. De eerste dag probeerde hij het nog, zeer verdienstelijk, maar de hiel zorgde ervoor dat we Boris niet terug zouden zien op de tweede dag. Een bezoek aan een goede fysio, een periode van rust en hopelijk kan Boris met vertrouwen de winter tegemoet zien.

Mika Taag: Draaide een uitstekende eerste dag, waarbij ik vooral heel erg blij was met zijn verspringen. Bij Mika begint het op zijn plaats te vallen. En dat zie je dan meteen terug in het resultaat. Dat hij kan hordelopen weten we al langer, hetgeen hij in Zoetermeer opnieuw bewees. Doordat de werponderdelen op dag 2 iets achter bleven bij de verwachtingen scoorde Mika uiteindelijk net geen pr. Maar met een 19de plaats eindigde ook hij hoger dan dat hij geplaatst was. Hou hem tijdens de onderlinge wedstrijden in de gaten, Mika Taag.

Maarten Quaars: Een schandalig goede meerkamp draaide hij. Want een pr lopen op de 100 meter met storm tegen, dat is weinigen gegeven. Was na het verspringen oprecht teleurgesteld en dat deed me goed. Emotie uiten is af en toe nodig want je weet dat nooit alle onderdelen tijdens een meerkamp goed kunnen gaan. Het ‘herstel’ was buitengewoon met pr’s bij hoog, horde, speer en de 1000 meter. Geen eindsprint betekent dat de krachten perfect waren ingedeeld. Anders loop je geen 3.07.00. Outsider voor het podium tijdens de onderlinge en in Zoetermeer een prachtige 20ste plaats met een nieuw puntenrecord. Ik ben blij dat hij er weer is, Maarten Quaars.

Igor Uiterwijk: Het was op, zo waren zijn profetische woorden na dag 1. Een conclusie waar geen speld tussen te krijgen is. 2015 Is het jaar van de doorbraak geworden voor Igor, waarin zelfs het oranje werd gedragen tijdens de interland. Maar het is een keer mooi geweest. Proberen hier en daar nog een pr te pakken, zo luidde het devies. Maar na de hoogstaande 14.82 op de horde geloofde niemand de woorden van Igor meer. Wat een race! Dat goede gevoel zou hij doortrekken met pr’s bij speer en de 1000 meter waardoor hij nog gevaarlijk dichtbij zijn puntenrecord kwam en 3de KAV’er werd. Een positie waar hij tijdens de onderlinge ongetwijfeld voor tekent. Misschien wel de man van het seizoen, Igor Uiterwijk.

Jos Hoogewerf: Had me een potje zin in deze meerkamp, niet normaal. Maar een van pijn vertrokken gezicht tijdens de 100 meter deed vermoeden dat de zin in 1 klap verdwenen was. Gelukkig verdwijnen pijntjes op deze leeftijd net zo snel als dat ze gekomen zijn, maar ja, dan staan er opeens wel 2 kruisen achter je naam bij het verspringen. Heel professioneel perst hij er nog een 5.40 uit en blijft een goede klassering realistisch. De 1.55 bij hoog komt wel hard aan, maar na een peptalk van broerlief Martijn en een goede nachtrust schiet Jos als herboren de startblokken uit. Een tweede dag om je vingers bij af te likken want alle onderdelen leverden ten minste een meerkamp pr op. Met stip van 12 naar 4 en de manier waarop Jos de afsluitende 1000 meter aanviel, hartverwarmend. Een 1000 meter zegt zoveel over het karakter van de atleet, dat we na Zoetermeer wel mogen concluderen dat we absurd goede karakters hebben binnen de groep. Jos liep voor het eerst onder de 3 en werd beloond voor zijn moed. Vierde van Nederland is iets waar je heel trots op mag zijn.

Sil Negenman: Onverstoorbaar. Hij zegt wel eens last van zenuwen te hebben, maar ik geloof er helemaal niets van. Sil is gewoon tweede van Nederland geworden op de meerkamp. Veel mooier wordt het niet. Bleef als enige onder de 12 seconde op de 100 meter maar legde vooral de basis voor zijn succes bij het hoogspringen. Een onderdeel waar hij niet altijd even goed uit de voeten komt, maar daar was in Zoetermeer niets van te merken. Ook het moment waarop de concurrentie wist dat de eerste 2 plekken vergeven waren. Schofterig hard en in een nieuw baanrecord vloog hij over de horde.  Alleen bij het speerwerpen maakte hij het nog een beetje spannend maar met een prima laatste poging begon hij met een geruststellende voorsprong aan de 1000 meter. Sil is daarnaast niet op zijn achterhoofd gevallen. De nummer 3 van het klassement had voor de 1000 meter laten doorschemeren niet meer te geloven in een tweede plaats. Totdat hij er na 50 meter als een gek vandoor ging. Sil had even nodig om aan te klampen, maar eenmaal in het spoor was de overgave compleet en liet Sil hem de laatste 100 meter nog even zijn hielen zien. In het spoor van Robina 2 Negenmannen op het podium. Bijzonder.

Tijn Pronk: De man die mij al 2 nachten een glimlach heeft bezorgd. Tijn Pronk, voor mij de man van het weekend. Dat zijn altijd gevaarlijke uitspraken aangezien je de rest daar mee automatisch tekort doet. Maar ik heb geen keus. Sorry. Tijn heeft de harten van alle aanwezige deelnemers, toeschouwers, juryleden en scheidsrechters gestolen. En dat allemaal door 1 speerworp. Op dat moment was Tijn al bezig aan een legendarische 8-kamp met vooral een geweldige horderace en uitstekende discusworp. De magische grens van 4000 punten kwam nu wel heel dichtbij. Maar het speerwerpen wilde niet vlotten. Tijn is intens, een gevoelsmens en uit zijn vreugde dan wel teleurstelling op een niet te missen manier. Maar na 2 pogingen stond het gezicht op onweer en was de krachtterm die uit zijn mond vloeide niet voor herhaling vatbaar. Maar Tijn heeft wel geleerd om die negatieve gevoelens een plek te geven. Eenmaal bij zinnen moest het in de derde poging gebeuren. Tijn is chef hooggooien bij het speerwerpen. Met wind tegen is dat echter niet de beste manier om tot grootste daden te komen. Tijn ging met die wetenschap aan de slag en bij het droog oefenen kreeg je al sterk het gevoel dat er iets moois te gebeuren stond. Toch moet je het op de aanloop nog maar even doen. Wat er toen gebeurde zal ik van de rest van mijn leven niet meer vergeten. Tijn presteerde het om de worp van zijn leven voor het best mogelijke moment te bewaren. In korte tijd had hij het voor elkaar gekregen om de aanpassingen te maken om tot 27.67! te komen. Kippenvel. En de uitbundige Tijn was weer onder ons. En natuurlijk haalde hij de 4000 punten. Daarom voor mij de man van het weekend, Tijn Pronk.

Is het nu over met de pret? Nou nee, want aanstaande zondag staan de cd-junioren aan de start bij de NK estafette in Amstelveen.