Ook dit jaar was KAV Holland weer goed vertegenwoordigd op de pupillencompetitie finale. Dit jaar met vier teams, waarvan één jongens team en drie meiden teams. Als vanouds waren we precies op tijd voor het defilé, wat dit jaar werd begeleidt door een jongen op een doedelzak. Na de jaarlijkse ereronde kon de wedstrijd dan eindelijk echt beginnen.
C pupillen
Het team van C jongens bestond dit jaar uit: Levi, Maurits, Duuk, Teun en Giosuee. De ochtend van de finale competitie begon voor de jongens C wat spannend. ’s Ochtends bleek namelijk Duuk ziek te zijn. We hadden gezamenlijk als team besloten dat Duuk de estafette zou lopen en dat Teun dan toch nog kon voetballen. Nu Duuk ziek was, moesten we ervoor zorgen dat Teun op tijd in Warmenhuizen zou zijn. Teun had zich in de auto al klaargemaakt en sprong met spikes en al uit de auto om 10 minuten voor de estafette als nog te arriveren. De estafette kon nu gelukkig wel gelopen worden en de jongens waren er helemaal klaar voor. Na een goede start van Levi werd Teun het eerste stuk een klein beetje gehinderd, waardoor de wissel tussen Teun en Giosuee niet helemaal goed uit kwam. Maar gelukkig herstelde Giosuee zich snel en werd er goed gewisseld op Maurits die de achterstand goed inhaalde en op een goede tweede plek terecht kwam.
Na estafette was verspringen aan de beurt. De jongens hebben hier goed op getraind en dat was te zien. Maurits had een prachtige sprong en sprong daarmee 3,64 m. Ook de rest sprong goed en ver. Zo sprong Levi 3,30 m, Giosuee 2,85 m en Teun 2,70 m. Na verspringen was het even tijd om uit te rusten en zich klaar te maken voor het sprinten. Na wat kleine startoefeningen was het eindelijk zover en mochten de jongens beginnen. Levi liep een prachtige tijd van 7,05 sec en won daarmee zijn serie. Maurits werd keurig tweede in zijn serie met een tijd van 7,27. Ook Giosuee en Teun liepen een prima tijd. Daarna werd het rekenen geblazen. De jongens stonden op een derde plek, maar de nummer vier had al bal geworpen en dat hadden ze zeker niet slecht gedaan. De jongens wisten wat ze te doen stonden en dat was te blijken. Alle spanning en boosheid werd gebruikt en de ballen werden ontzettend ver geworpen, waar ook een aantal PR’s zijn verbroken. Toen was het de spannend of het genoeg was. Gelukkig kwam vrij snel daarna het verlossende antwoord: De derde plaats gaat naar KAV HOLLAND!!!! We konden nu opgelucht adem halen en feest vieren! Daarnaast hadden we nog meer reden tot feest, want Levi was individueel vijfde geworden en Maurits derde. Al met al super trotse trainers!
B pupillen
Na drie goed verlopen competities wisten meisjes B zich zonder problemen voor de competitie finale te plaatsen. Het meisjes B team in deze finale bestond uit: Nigella, Feline, Madelief, Cato, Luna en niet te vergeten Milou die speciaal voor deze wedstrijd haar mede B-pupillen kwam aanmoedigen.
Als eerst stond de estafette op het programma. De verwachtingen voor de estafette waren na de derde plek op het Nationaal Estafette Kampioenschap en de drie uitstekende estafettes van eerder het seizoen hooggespannen. Nadat het startschot klonk lieten de meiden zien dat ze het estafette lopen niet verleerd zijn, na drie goede wissels kwam Feline met een nieuw teamrecord van 26,85 als tweede over de finishlijn.
Tijdens een korte pauze werden de spikes snel omgeruild worden voor de loopschoenen. Het tweede onderdeel dat op het programma stond was namelijk kogelstoten. De meest opvallende prestatie bij dit onderdeel kwam van Madelief die haar kogel met een krachtige stoot 5,69 meter ver wist te stoten. Maar ook de andere meiden presteerden op dit onderdeel beter dan goed, iedereen stootte verder dan bij de competitie bij KAV Holland twee maanden eerder.
Na het grote krachtpatsen was het tijd voor een heel ander type onderdeel de 40 meter sprint. De snelste van Holland was Nigella die met een tijd van 6,89 onder de zeven seconde wist te duiken. Ook de rest liep erg constant vergeleken de rest van het seizoen. Madelief: 7,14 Cato: 7,62 Luna: 7,43 en Feline die een tijd van 7,38 noteerden.
De middag werd afgesloten met het verspringen. Geheel in de flow van de wedstrijd werden ook op dit onderdeel goede zaken verricht. Het kwam dan ook niet echt als een verassing dat ook op dit onderdeel de vijf B meiden van Holland allemaal verder sprongen dan op de eerdere competities. Het verste kwam Nigella die 3,62 meter ver sprong, op de voet gevolgd door Cato met een sprong van 3,53. Dit resulteerde in een respectievelijke 2e en 3e plaats op dit onderdeel. Maar ook de andere meiden deden het goed: Madelief die 3,37 meter ver sprong waarmee haar puntentotaal precies op 1300 uitkwam, Luna die met 3,26 voor het eerst de driemeter wist te bedwingen en tenslotte Feline die in haar laatste poging de ongelukkige afstand van 2,99 alsnog wist te verbeteren naar 3 meter 14.
En toen was het vol spanning wachten op de prijsuitreiking. De plekken werden snel afgeteld van tien tot vier, Holland zat daar niet tussen. Derde, geen Holland. ‘En op de tweede plaats is geëindigd KAV Holland’, werd er omgeroepen. Vol trots bestegen de meiden de op een na hoogste trede. Maar wacht er was een fout gemaakt niet Holland maar DEM was 2e geworden, en dat betekende dat Holland één plekje opschoof naar de eerste plaats.
Daar stonden ze dan: Nigella, Feline, Madelief, Cato en Luna, trots op de hoogste treden van het iets te kleine podium, met een grote bokaal in hun handen terwijl om hun heen ouders probeerden de perfecte foto te schieten.
Voor Nigella en Madelief was dit de tweede keer dat ze naar voren werden geroepen, individueel waren zij tweede en vijfde geworden en ook voor die prestatie kregen ze een mooie grote medaille.
Nigella, Feline, Madelief, Cato en Luna hebben in de finale erg hun best gedaan en laten zien dat zij echt de beste waren, een zeer verdiende beker dus.
A1 pupillen
Ook de meiden pupillen A1 stonden in de finale en hadden een kans op een prijs. Het team bestond uit Nikki Raveli, Meike de Boer, Saskia Mens, Ieke Snel en Fenne Kleij. De dames begon de dag niet op de manier zoals we dat zouden willen hebben. Bij de estafette lieten de meiden het stokje vallen bij de tweede wissel. Dus de estafette moest overgelopen. De meiden moesten overlopen in een serie met A2 pupillen, niet de perfecte omstandigheden dus. Bij het overlopen niet het stokje laten vallen maar de wissels gingen niet perfect. De meiden begonnen dus aan een missie, ze moeten bij de meerkamp alles naar boven halen om het podium later die middag te mogen bestijgen. Op naar het eerste meerkamp onderdeel: verspringen. Daar lieten de meiden zien dat ze het nog niet hadden opgegeven. De meiden sprongen een groot aantal pr’s en pakte dus weer wat extra punten. Maar het podium was nog steeds niet zeker, dus door naar de sprint. De meiden gingen vol motivatie van start en liepen snelle tijden, maar als we de tijdelijke tussenstand moesten geloven was het nog steeds niet genoeg want de meiden stonden op de 4e plaats. Het onderdeel waar dus de laatste punten gepakt moesten worden was balwerpen. Ik weet niet wat alle meiden van KAV Holland hadden gegeten, maar ze gooide ballen verder dan ik zo ooit had zien gooien. Nu was het afwachten of het genoeg was geweest en gelukkig werd al hun inzet beloond want bij de prijsuitreiking kregen de meiden te horen dat ze op 2e plek waren geëindigd. Een top prestatie van deze meiden en ze hebben een gezamenlijke beker en allemaal een medaille gekregen als beloning voor hun inzet. Het was een mooie dag.
A2 pupillen
Incompleet verschenen de A2 meiden in Warmenhuizen. Sophie, Rochelle, Sanne en Nathalie gekleed in het oranje-wit clubtenue moesten het zonder Eva doen, die helaas niet fit genoeg was om mee te strijden, maar wel om aan te moedigen, wat misschien wel even belangrijk is bij pupillen.
Door twee foute tijdmetingen en een onaangekondigde derde poging moesten de meiden maar liefst vier keer de estafette lopen. Dit ging helaas niet bij elke poging beter, waardoor een record voor de meiden niet van toepassing was. Direct na de estafette was het hoogspringen ingepland. Hoogspringen, meestal een stabiel onderdeel zonder veel verassingen was dat deze finale zeker niet. Waar de andere meiden iets onder hun kunnen presteerden sprong Sanne 10 centimeter hoger dan bij Suomi. Pas bij 1,15 namen de zenuwen het over en moest ze afhaken. Ook Nathalie en Sophie haalden de 1,15 niet. Rochelle wel, maar kwam daarna ook niet verder. Kogelstoten volgde, waar Sophie haar record aanscherpte naar 7,41, Sanne 1 centimeter van haar pr verwijdert bleef en Nathalie een nieuw record behaalde van 5,87. Als laatst werd er gesprint, zonder bijzonderheden.
De ploeg eindigde als zesde, terwijl het hoopte op een vierde plaats. Het gemis van Eva was blijkbaar te groot, waardoor de rest een grotere druk voelde, er moest een groot gat gevuld worden. Als iets dan niet lukt, nemen de emoties toe, en dat ten koste van de prestaties. Ze hebben er het beste van gemaakt, en daar ben ik trots op. Niet winnen betekent niet meteen verliezen, als je maar doorgaat.