Halve night marathon Luxemburg

Afgelopen weekend hebben 16 lopers van de woensdagavondgroep de halve marathon in Luxemburg-stad gelopen.

Vrijdagmiddag arriveerde iedereen op de camping in Mersch, waar we onder een heerlijk zonnetje een welkomsborrel hielden. ’s Avonds volgde een goede maaltijd in het restaurant ter plaatse, waarna de benen even werden losgewandeld. 

Zaterdagochtend was geheel vrij om in eigen tempo relaxed te ontbijten, zwemmen, koffie met vlaai te nuttigen, een belevingspad te wandelen op de achterliggende heuvel of gewoon heerlijk lezen in zon / schaduw.  Vanaf 2 uur begon de echte voorbereiding met een laatste pasta maaltijd, waarna we vertrokken per trein naar Luxemburg-stad. Bij het station namen we afscheid van de supporters, want wij moesten met de bus richting de start.

De start / finish lag een paar kilometer buiten de oude stad bij Lux-Expo, een groot congrescentrum. Eerst door een doolhof naar de kledingafgift, met hier en daar wat gedrang gezien de duizenden lopers. Vervolgens zoeken naar de goede ingang van het startvak, waar om 19:00 het startschot viel. Gezamenlijk gaat het over de startlijn, waarna weldra het gezelschap in groepjes uiteen valt.

We beginnen op een hoog plateau met brede wegen en veel moderne kantoorgebouwen. We dalen voornamelijk om na 6,5 kilometer de oude stad te bereiken. Daar wordt het draaien en keren, omhoog en weer omlaag, over pleinen, enkele woonwijken en  een stadspark. Het is er lekker druk met toeschouwers, veelal getooid met ING hoedjes en vuvuzela’s en kinderen die vragen om klaphandjes. Elke 2,5 km is er een drankpost waar driftig gebruik van wordt gemaakt.
Rond de 13km bereiken we het oude centrum waar we alle kanten van te zien krijgen. Op het Place Guillaume II scheiden de route van halve en hele marathon – het merendeel doet de halve. Ik kan dus de terugtocht aanvaarden met een lange gestage klim in het vooruitzicht. Gelukkig verteer ik die goed en haal nog een flink aantal deelnemers in. De finish is binnen in de expo, met een fraaie lichtshow, veel muziek en toeschouwers.  Het volgende half uur komt iedereen van onze groep content binnen. De warmte en vochtverlies hakken uiteindelijk toch flink in – één van ons gaat even aan het infuus.

Het kost enige hectiek om door het doolhof onze supporters en de plek voor de bussen terug te vinden. In de rij voor de juiste bus is het flink dringen. Uiteindelijk zijn we echter ruim voor de laatste trein op het station. Terug op de camping nemen we nog een glaasje en een hartig hapje om het geheel te vieren.