Door Floris van Campen
Terwijl veel scholieren aan het bijkomen waren van hun eerste schoolweek na de vakantie, waren er 8 KAV’ers die 2 dagen alles op alles hebben gezet om het zo goed mogelijk te doen op de nationale C-spelen. Iedereen kan heel trots op zichzelf zijn en het is een goede generale voor de competitie finale.
Bart begon in alle vroegte op zaterdag al met speerwerpen. Helaas hadden maar weinig mensen zijn 3 worpen gezien, want meer dan de helft kwam pas rond 11:00 met de trein. Dat was fijn voor Julien, die met het net gearriveerde publiek een nieuw pr gooide van 32,32 meter in de tweede kwalificatiegroep van speer.
Als eerste en enige meisje dit jaar van KAV Holland mocht Caja daarna de 80 meter doen. Daar had ze de nodige zenuwen voor want het was gelijk een race met heel veel snelle meiden. Uiteindelijk noteerde ze een mooie 12.25 seconden. Ze had zelf iets sneller gehoopt te lopen maar zoals ze zelf zei, had ze zondag nog de 150 meter. Het volgende onderdeel was ook een loopnummer: de 300 meter van Floris. Hij had er ook best wel wat zenuwen voor want dit was de eerste keer dat hij dit nummer ging lopen. Hij had een heel plan gemaakt voor tijdens de race en daarmee liep hij 40.59 seconden.
Zo vorderde de dag en kwamen we bij het drukst bezette onderdeel van onze club: hoogspringen. Voor Bart ging dat helaas niet heel goed; hij sprong met het inspringen tegen de paal aan en had daarna best veel last. Daarom kwam hij niet verder dan 1,45m. Bij Tom en Ivar ging het een stuk beter, Tom sprong een pr van 1,60m en Ivar kwalificeerde zich voor de finale met 1,70m.
Daarna was Ivar aan de beurt voor het onderdeel hink-stap-sprong. Iedereen had hier een goed gevoel bij want de kans dat hij een medaille ging pakken was heel groot. Er deden namelijk maar 4 jongens aan mee. Natuurlijk was de buit nog niet binnen maar met een mooie 11,31m heeft hij wel als enige van KAV Holland dit jaar een medaille: brons!
Van de ene vreugde kwamen we in de andere terecht: Floris liep namelijk de 150m in 18,52 seconden wat genoeg was voor een finaleplaats later die dag. Ivo vond het heel jammer dat hij hierna weg moest voor werk want hij had graag de finale gezien. Achteraf gezien was het goed dat hij toch is gegaan want tijdens de warming-up kreeg Floris erg last van zijn hamstring en daardoor heeft hij de finale helaas niet kunnen lopen. Wie wel zijn race heeft gelopen is Tijmen, hij had niet heel hoge verwachtingen van de 1500m want hij had al een week niet kunnen trainen. Toch liep hij maar 1 seconde boven zijn persoonlijk record: 4.49,08 seconden. Daarmee was de eerste dag afgesloten. De atleten waren over het algemeen wel tevreden. Een bronzen plak en twee finaleplaatsen, niet slecht voor de eerste dag.
Zondag begon gelijk al met twee onderdelen voor ons: kogel voor Sil en verspringen voor Julien en Floris. Sil stootte een dik pr van 11,35m en de twee jongens bij ver sprongen 4,81 en 4,89. Gelijk daaruit konden Julien en Sil door naar discuswerpen. Met beste worpen van 20,70 en 29,64 sloten zij hun dag af.
In de middag mochten Tom en Ivar eindelijk polsstokhoogspringen; het onderdeel waar ze al wekenlang elke woensdag mee bezig waren geweest. Tom kwam in zijn eerste polsstok wedstrijd ooit tot 2,20m, Ivar kwam tot een mooie 2,60m.
Caja had heel veel zin in de 150m. Ze wilde graag nog een goede race voor zichzelf lopen maar door onbegrijpelijke miscommunicatie bij de start miste ze haar serie. Ze mocht niet meer meelopen in een latere serie en dat leverde een hoop tranen op. Hier had ze namelijk al een dag lang naar uitgekeken. Gelukkig zijn er nog clubkampioenschappen waarop ze kan shinen. Tom kon een uurtje later beginnen met de 800 meter. Hij had er van tevoren vrij weinig zin in omdat het al de hele middag koud en nat was. Uiteindelijk noteerde hij op zijn felgele nieuwe spikes een hartstikke mooie 2.24,11. Ivar kon gelijk daarna beginnen aan zijn tweede finale van het weekend: hoogspringen. Helaas is hij niet voorbij de aanvangshoogte van 1,65m gekomen vanwege slechte weersomstandigheden. Dat slechte weer heeft overigens niet veel invloed gehad op de sfeer van het weekend. Door de goede teamband is er gelukkig ook veel gelachen.
En zo eindigde dit weekend voor deze atleten. Ze kunnen met een tevreden gevoel hierop terugkijken terwijl er ook nog genoeg ruimte is voor verbetering.